आपण

आपण

आपणंच आपल्या डोळयांचं
करायच अस कौतुक खुप
डोळयांच्या कोनातून दिसणारं
साठवून घ्यायचं असतं खूप

आपलीच दृष्टी नंतर मग
आठवण बनून पुढे येते
कधी हासू कधी आसू
तळहातावर देऊन जाते

आपण आपलंच ओळखून घ्याव
काय चांगल काय वाईट
आयुष्याच्या वाटेवरती
किती अनुभव बरे वाईट

आपण आपलीच द्दायची असते
दुःखामध्ये साथ आपल्याला
उमेदिने ऊभे राहून
बंध नवे बांधायचे असतात

आपण आपलंच आपल्यासाठी
आपलंपण जपलं पाहिजे
आपल्यासाठी आपण असतो
बाकी सारे झूठे वादे

विनय

४.८.१२